Κυνηγάς το αστείο, 80% γέλιο 20% θυμός. Δεν υπάρχει χώρος για να είσαι σοβαρός.
Λιεάκουκ, γκαγκάου και μισεγιά, είναι τα δικά σου αυτοσχέδια παιδικά.
Κάσιους, καρπούζι και αποξηραμένος λωτός είναι αυτά που απολαμβάνεις να τρως. Κεφίρ φράουλα και πατάτα τηγανητή και αυτά τα λατρεύεις, ευτυχώς όχι μαζί.
Σοκολατένιο γάλα, χρώμα πορτοκαλί, αρκουδάκος και μπλούζα με το βραδινό γάλα μαζί.
Συνδέεσαι με όλους σε 1 λεπτό, είσαι ο Γιώργος και σα τρελή σ’αγαπώ.
Τα κύματα έχουν το σκοπό τους
Τα σώματα έχουν το ρυθμό τους
μα τα μυαλά μας θα κολυμπήσουν τελικά
ή θα βουλιάξουν
μιας και τίποτα δε μένει στον αφρό
Τα λέμε του χρόνου
Ήρθες ανέλπιστα καλέ μου Γιωργάκη. Εκεί που άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο, στα μέρη που μου επιτρέπουν να είμαι ανέμελη και όσο πιο παιδί. Θα έχεις για πάντα πάνω σου την αστρόσκονη της Κρήτης που λατρεύουμε και η μαμά και ο μπαμπάς. Τη μέρα που είδαμε το θετικό τεστ, εγώ δεν το πίστευα, ο μπαμπάς σου όμως το περίμενε. Αν δε το ξέρεις ήδη, η μαμά τα βλέπει μισοάδεια τα ποτήρια, ο μπαμπάς μισογεμάτα. Βδομάδα τη βδομάδα, μέρα τη μέρα, καρδιοχτυπούσα αν είσαι ακόμα εκεί, περίμενα πως και πως να σε αφουγκραστώ, μετά όλο και πιο πολύ, μετά μήπως δε σε νιώθω αρκετά. Ο μπαμπάς σου, πολύ υπομονή έκανε να ξέρεις. Σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ήσουν κινητικούλης αλλά και μικρούλης... Εσυ δε με ζόρισες πραγματικά ποτέ, μόνο η σκέψη του αν πραγματικά υπάρχεις ή σε ονειρεύομαι. Ακόμα και όταν άρχισε να γίνεται πιο πραγματικό το οτι θα έρθεις, κάπου στον 7ο μήνα, εγώ μπορώ και το ανακαλώ, ένιωθα ελαφριά σαν τον άνεμο και στο σώμα και στο μυαλό. Στις 36 βδομάδες και 6 μέρες, 14 Μαρτίου 2020, αποφασίστηκε πως πρέπει να βγεις στον κόσμο του πραγματικού. Το ιδεατό να γίνει ορατό. Ο τοκετός είναι κάτι που δεν πίστευα οτι θα ζήσω ποτέ και ούτε οτι θα κατάφερνα να τον ολοκληρώσω φυσιολογικά. Και όμως, σαν από παραμύθι, σε 4 ώρες από την πρόκληση ήσουν μαζί μας, μικρός μόλις 2160γρ αλλά σούπερ αγριμάκι. Η πρώτη κουβέντα που είπα όταν σε είδα ήταν 'είναι πολύ μικρός'! Σε κράτησα πάνω μου για ένα τεταρτάκι, ναναι καλά η γιατρός, γιατί μετά σε είχαν όλες τις μέρες στη μονάδα για παρακολούθηση. Το βλέμμα σου μου φάνηκε γερακίσιο και ήσουν ροδαλός σα τριανταφυλλάκι. Πρωτόγνωρα συναισθήματα, δε μαθαίνεις ξαφνικά να είσαι γονιός. Αλλά μαθαίνεις πολύ γρήγορα να θαυμάζεις την τελειότητα της φύσης και να ευγνωμονείς όσο ποτέ πριν την καλή σου τύχη. Όμως, γεννήθηκες μια εποχή που ζούμε παγκοσμίως σε μια καραντίνα, αποφεύγοντας τις κοινωνικές επαφές λόγω του κορονοιού. 2 και μήνες μείναμε στο σπίτι. Είχαμε την ευτυχία να δουλεύει ο μπαμπάς από το σπίτι, τα τρία μας ζήσαμε τις πρώτες σου στιγμές στη ζωή. Να είσαι υγιής και ευτυχής! Καλώς ήρθες σε αυτόν τον τρελό κόσμο.
Τρώμε και πατατάκια - ναούμε
Τόσες παράμετροι σε αυτή τη ζωή, μα κάποιες ξεχωρίζουν γιατί ήταν καταλύτες για να φτάσω στο σήμερα. Μπορεί κάποιος να πει, και αλλιώς να ήταν πάλι θα ήσουν ευτυχής. Μπορεί και όχι λέω εγώ. Για αυτό και εγώ το χαίρομαι και τους ευχαριστώ:
Την τύχη, που στάθηκε με το μέρος μου.
Η αλλαγή της χρονιάς είναι ο τρόπος μας να κάνουμε μία σημειολογική επανεκκίνηση, αν το θέλουμε.
Φέτος, θα ήθελα να είναι κάτι τέτοιο το 2019.
Περιμένω να κάνω ειρήνη με τον εαυτό μου. Χρονιά τη χρονιά, με έχω ελευθερώσει στις πράξεις.
Περιμένω να με στηρίζω για τις τολμηρές σκέψεις που γίνονται πράξεις.
Περιμένω να με ελευθερώσω και στις σκέψεις.
Περιμένω να νιώθω ευδαιμονία.
Τα ίδια εύχομαι και για όλον τον κόσμο.
Και οτι βρέξει ας κατεβάσει!
