Έχω την αίσθηση πως δεν έχει νόημα να μπει κανείς στη διαδικασία να κριτικάρει το 2, πρέπει απλά να πας να το δεις. Είναι τροφή για το μάτι. Φοβερές τεχνικές, όλα δουλεμένα μέχρι και να βγει και το τελευταίο χιλιοστό του σώματος του κάθε χορευτή (22 άντρες ήταν) από τη σκηνή. Δεν αισθάνθηκα σε καμία περίπτωση ότι ασχολήθηκε με τις σχέσεις μεταξύ των ομοφυλοφίλων. Το έργο ουσιαστικά τονίζει τη μοναξιά, την πάλη για επαγγελματική επιβίωση, τον έρωτα που έρχεται και κάποιος από τους δύο πάντα είναι πιο αδύναμος (υπέροχη σκηνή αυτή με τους δύο άντρες που τρέχουν στους διαδρόμους να προλάβουν ο ένας τον άλλο) και συνολικά την αέναη επανάληψη όλων αυτών που μας επιβάλλεται από κάτι ανώτερο μας.Στη διάρκεια των γιορτών επίσης είχα σα στόχο να βάψω το δωμάτιο μου γιατί το είχα πολύ καιρό στο νου μου. Ήταν που ήταν τσίρκο (είχε μπλε, κίτρινο, σιελ και ένα άκυρο σωμών που αποτέλεσε το πρώτο πράγμα που ήθελα να εξαφανίσω), το έκανα ότι να ναι, καθώς του πρόσθεσα λίγο λιλά και λίγο φιστικί – λαχανί!
Και πάλι πολύ το αγαπώωωωω και είμαι πολύ περήφανη για αυτό για αυτό και σας το δείχνω, όσο και αν το θεωρούν σούργελο οι περισσότεροι! (Κουράστηκα πάαααρα πολύ για να το βάψω ε, άσε που τα έκανα όλα σκατά μέσα στο δωμάτιο)
Την παραμονή της πρωτοχρονιάς, μετά τα κλασικά οικογενειακά γλέντια, πήγα σε ένα μεγάλο πριβέ πάρτι της παρέας σε ένα αρκετά γνωστό χώρο. Ήταν πάρα πολύ ωραία, μόνο που εκεί ήταν και ο πρώην μου με μια κόκκινη σατέν σημαδούρα με μαλλιά τοστιέρα…. Τουλάχιστον ο χώρος είχε και ωραίες παρουσίες όπως η κυρία που όπως καταλαβαίνεται ήρθε με το κομπινεζόν, ένα ξεχειλωμένο και ξεχειλίζον κομπινεζόν.
Τη δεύτερη μέρα του χρόνου ο δήμος Μοσχάτου έπαιζε όλη μέρα το cd του Φοίβου Δεληβοριά που αγαπώ πολύ και ήταν αγαπημένο και του ex. Κακόγουστο αστείο.. Πόσο λάθος επιλογή του δήμου, πόσο λάθος επιλογή και η δική μου!Απομυθοποίηση όλων για το 2007 λοιπόν!
