Δε θέλω

Να κάνω οτι έκανα πριν να πάω στα Χανιά.
Γιατί εκεί ήταν τέλεια...

Στο λιμάνι ξημερώματα:


Και μετά το βόλτα στους αγρούς στο χωριό:

Να χαζεύεις τα πλατάνια και τα προβατάκια:

Και μετά να τρώς γιγαντοπατάτες και καλτσούνια και λουκούλειο τσιγαριαστό:

Και έπειτα καφεδάκι στο μικρό καφέ στο Κουμ Καπί των Χανίων:

Και ξανά μανά χάζεμα αλογάκια:

Και ξανά βόλτα στο λιμάνι με το γλυκό το φάρο:

Και το βράδυ να τραγουδάει ο Φοιβάκος στην Οκτάβα (25 ευρώ τραπεζάκι όταν στην Αθήνα είχα δώσει 50, για ολίγον τι μπουζουκοχώρο):

Όπου η Οκτάβα για να καταλάβετε την είχε δει πολύ μινιμάλ. Από τουαλέτες, σκηνή (φωτό πάνω) μέχρι και σκάλες (φωτό κάτω) το ντεκόρ αποτελούνταν από συρματόπλεγμα γεμισμένο με λευκές πέτρες (!).

Τι να μου πει τώρα η Αθηνίτσα μας... έκανα βόλτα με το ποδήλατο και μπορεί και να κρύωσα!