Δάγκωσα το Αγκίστρι

Πήγα εκδρουμή στο Αγκίστρι αυτό το ΣΚ και πολύ ωραία ήτανε! Γενικά το Αγκίστρι αρχίζει να αποτελεί εύκολη επιτυχημένη συνταγή για σύντομες και πλήρεις διακοπές. Δηλαδή και καλή θαλασσίτσα έχει και πρασινάκι είναι και να ξελιγωθείς στο φαί βρίσκεις (και θες) και μια ώρα απόσταση είναι.. Όλα καλά δηλαδή, αρκεί να έχουμε λεφτά φυσικά.

Οι τουρίστες στο Αγκίστρι είναι υποχρεωμένοι στον αιώνιο περίπατο καθώς τα παγκάκια απαγορεύτηκαν και μπήκαν φυλακή.

Και είπαμε να πιούμε φρεντοτσίνο αλλά δεν ήπιαμε γιατί είχε μόνο φρεντουτσίνο.

Και τρελαμένοι κύριοι σκάγανε στην παραλία όπου τη βγάζανε στην ξαπλώστρα με τα ρούχα για καμμιά ώρα σε κατάσταση αφασίας.

Και φοβηθήκαμε οτι βρήκαμε ενεργειακό σταθμό της Darma (βλέπε Lost) και δε βρίσκαμε που να κοπανάμε τον αριθμό κάθε λίγο και λιγάκι για να μην ανατιναχτούμε.

Και ο ήλιος συνέχιζε να δείχνει τα δόντια του (κατά το έβρεχε μονότονα).

Και μετά από ένα ωραιότατα κάψιμο δια ποδηλατάδας άνευ αντηλιακού (και εγκεφαλικού) φτάσαμε σε παραλία-ανταμοιβή.

Και η κυρία ομολογουμένως αν και χουντρή (κατά το φρεντουτσίνο) πολύ επιτυχημένη επιλογή μαγιώ έκανε και αξιοπρεπέστατη χαρούμενη εμφάνιση είχε.