Τόσες παράμετροι σε αυτή τη ζωή, μα κάποιες ξεχωρίζουν γιατί ήταν καταλύτες για να φτάσω στο σήμερα. Μπορεί κάποιος να πει, και αλλιώς να ήταν πάλι θα ήσουν ευτυχής. Μπορεί και όχι λέω εγώ. Για αυτό και εγώ το χαίρομαι και τους ευχαριστώ:
- Τους γονείς μου, που με βοήθησαν να σπουδάσω στο Πολυτεχνείο.
- Τον παππού μου, που διάλεξε τη νονά μου Αλέκα.
- Το γιο της Μπάμπη, που είχε τεχνικό γραφείο και μου έδωσε την πρώτη μου δουλειά.
- Τη μαμά του Βαγγέλη, που περίμενε και παντρεύτηκε τον κύριο Γιώργο.
- Τους γονείς του Βαγγέλη, που έκαναν δεύτερο παιδί.
- Τους γονείς του Βαγγέλη, που μεγάλωσαν το Βαγγέλη έτσι που έγινε τόσο υπέροχος.
- Τη νόκια, και τα κινητά της με φωτογραφική.
- Το blogspot και τη μπλογκόσφαιρα.
- Το Δημήτρη, που διατηρούσε μπλογκ.
- Το Δημήτρη, που έκανε παρέα με το Βαγγέλη.
- Τα αγόρια που πόθησα και με απογοήτευσαν.
- Τους beastie boys που αποφάσισαν να έρθουν στην Ελλάδα.
- Τους διοργανωτές των γιορτών μουσικής.
Την τύχη, που στάθηκε με το μέρος μου.
