Last summer I gave you my heart

Αυτή η φωτό είναι από πέρυσι σε ένα από τα γνωστά καταστήματα που άμα μπει γυναίκα θα κάτσει στάνταρ 45 λεπτό. Αποδεικνύεται οτι σε όλες τις φυλές και όλα τα έθνη κάποια πράγματα παραμένουν ίδια. Οι γυναίκες ψωνίζουν , οι άντρες κοιμούνται.

Εδώ έχουμε έναν κύριο σε κατάστημα επί της Ερμού. Θυμάμαι σοκαρίστηκα όταν το είδα, καθόλου δε με άρεσε, αλλά οφείλω να ομολογήσω οτί τουλάχιστον ήταν φουτουριστικό.. Θα μου πείτε, ρε Gogo, Μύκονο δεν έχεις πάει;;;;

Πλησιάζει το καλοκαιράκι και τι θα δουν τα μάτια μας και φέτος.

Stylish Athens (where do we go?)

1. Πολύ σέξυ η νεαρά (στο σώμα και το χρώμα) αλλά για να την "ξετυλίξεις" και να τη "φας" θες την ώρα σου.. και αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να αργούν νομίζω!
2. Τα μεγέθη είναι σχετικά στη ζωή, να το ξέρετε! Ακόμα και ο πύργος του Άιφελ χωρά στο νυχάκι σας.
3. Εδώ σηκώνω τα χέρια ψηλά. Δεν το πίστευα. Με τις παραμάνες... Μου θύμισε το αρνί στη σούβλα το Πάσχα.. Και μετά σκέφτηκα μήπως δεν είχε λεφτά και επειδή είναι στη μόδα τα παντελόνια - σωλήνας προσπάθησε να σημαζέψει το παλιό τζιν - καμπάνα... Καλή η ιδέα αλλά έστω από μέσα φιλενάδααααα!
4. Κρατώ για το τέλος πάντα το καλύτερο μου. Κολλητό, ταμτελένιο (που έλεγε και η γιαγιά) σιθρού φορεματάκι σε "αχόρταγο" κορμί. Γόβα έτοιμη να εκραγεί με τα δάχτυλα να ξεχυλίζουν. Τσάντα - κολάζ, απομεινάρι από στολή των αποκριών. Φόραγε στρίνγκ, δυστυχώς. Και σουτιέν, ευτυχώς. Στο περίπτερο αγόρασε τεράστιο άσπρο πύραυλο παγωτό τον οποίο και έφαγε ξεδιάντροπα. ΙΙΙΙΟΥ

(κάνετε το κλικ, όλα έρχονται πιο κοντά, καλά και κυριολεκτικά και μεταφορικά τώρα που το σκέφτομαι)

Θα ήθελα να είμαι, να είναι, να είμαστε...

I cheated myself

Like I knew I would

I told ya, I was trouble

You know that I'm no good

(του τα έλεγε η Amy, αλλά και αυτός τίποτις, ουγκ.. ακούστε εν παραλλήλω το mp3 από τα αριστερά σας..)

(Εναλλακτικός τίτλος του Post : "Αηδιάζω με τον εαυτό μου από ενοχές ώρες - ώρες")

-------------------------->>>>>>>

Δεν θα έλεγα ότι είμαι αυτό που λένε "ενσυνείδητος" πολίτης, μάλλον τείνω προς το αντίθετο και αυτό δεν είναι προς τιμή μου. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με το αν, τουλάχιστον σε επίπεδο μυαλού, μπορώ να κάνω τις σκέψεις ενός ενσυνείδητου πολίτη (κάτι το οποίο όμως απέχει πολύ από την ουσία, που είναι οι πράξεις, βεβαίως βεβαίως).

Ο μετανάστης της φωτογραφίας φορούσε αυτή την μπλούζα μάλλον γιατί απλά δεν έχει να επιλέξει και ανάμεσα σε πολλές. Προφανώς και δεν ήθελε να δηλώσει κάτι. Αλλά, στα πρώτα δευτερόλεπτα που το είδα ένιωσα σα να αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Σαν μια πραγματική δήλωση:
"Επιβίωσα όλων, έφτασα εδώ και συνεχίζω να δίνω τη μάχη μου."

Δεν τους σκεφτόμαστε καθόλου, είναι η δική τους ζωή, ο δικός τους κόσμος. Και δεν έχουμε χρόνο για ένα κόσμο σαν το δικό τους, έτσι δεν είναι;

Μόνο που η αλήθεια είναι πως είναι απλά η δική τους τύχη στη ζωή. Τύχη και ατυχία.. Άρα; Ακούγεται απλό και χιλιοειπωμένο, αλλά "άρα, θα μπορούσες να είσαι εσύ, εγώ, όλοι μας στη θέση τους". Αν ανακατέψεις λίγη στατιστική, λίγες πιθανότητες, μερικά ταξίδια και μερικά κορμιά που κάπου συναντήθηκαν τελικά...

Δεν είναι κατώτεροι μας, είναι πιο άτυχοι από μας και αυτό σημαίνει πως επειδή επιβιώνουν, καλώς ή κακώς, μέσα στην ατυχία τους, είναι κατά πολύ ανώτεροι μας. Δεν τη διάλεξαν, αυτή τη ζωή τους έδωσαν και με αυτή πορεύονται. Αλλά αυτό μάλλον ποτέ δε θα το καταλάβουμε πραγματικά, ή μάλλον θα εθελοτυφλούμε αιωνίως μη θέλοντας να χαλάσουμε την ηρεμία (βόλεμα) και τη λάμψη (ματαιότητα) της καθημερινότητας μας. Θα συνεχίσουν να παραμένουν τα εμπόδια που θέλουμε να προσπεράσουμε στο δρόμο χωρίς να μας ακουμπήσουν γιατί θα μας βρωμίσουν...

Καλά τα λέω ε, μπορεί να γίνομαι και ενσυνείδητος πολίτης σιγά - σιγά, αλλά δεν έχω άλλο χρόνο τώρα, πρέπει να πάω και για ψώνια... (το αίσχος μας)

Η γυναίκα σήμερα!

Σε τι έχει μεταλλαχτεί η γυναίκα σήμερα;;;

1. Η γυναίκα "τραπεζομάντιλο". Παπούτσι, φόρεμα, τσάντα με το ίδιο ασπρόμαυρο καρώ! Α, φόρεσε και τη φίλη της με τα ασορτί (ολοίδια) παπούτσια! Η πολύ παρέα κάνει κακό ε.. Θα τη βρείτε στο συρτάρι της κουζίνας.
   
2. Η "διαστημική" γυναίκα". Αν και δεν έχω εντρυφήσει στο είδος, κάτι από Σταρ Τρεκ μου έκανε το πατούμενο αυτό. Πολύ προχώ ε! Θα τη βρείτε στον Άρη.
   
3. Η "πολλά βαριά" γυναίκα. Τολμά και φορά ένα πάρα πολύ αντρικό μπεζ παπούτσι με μπλε κάλτσα. Μεμονωμένο μοιάζει άθλιο, αλλά αν τη βλέπατε.. Όλα είναι θέμα προσωπικότητας! Θα την βρείτε σε κανένα ίντερνετ καφέ.
   
4. Η "όλα ένα" γυναίκα. Αν μπορούσαμε να δούμε και το εσώρουχο της ίσως να ήταν και αυτό μοβ.. Όλα σε τάξη! Δεν θα την βρείτε σε άδειο δωμάτιο με μοβ βαμμένους τοίχους.
   
5. Η γυναίκα "κουβέρτα". Και όλοι αναρωτιόμασταν μέσα στο βαγόνι: "Που είναι το κεφάλι ΟΕΟ;" Θα την βρείτε στην ντουλάπα με τα χειμωνιάτικα.
   
6. Η γυναίκα "κουνάβι". Ακριβώς πάνω από το 6 ντε! Άσε που μου θύμισε το Λοχαγό Μαρκ που διάβαζα τα καλοκαίρια στην Κρήτη στο χωριό! Θα την βρείτε μόνο τις Απόκριες.
   
7. Και για το τέλος, έχουμε τη...
   γυναίκα "που τα σπάει" (κατά Fight Back). Ελπίζω να μην την βρείτε!
   

(Girls) ποια από αυτές θα μπορούσατε να είστε σε ένα παράλληλο σύμπαν;

(Boyzzz) με ποιά από αυτές θα μπορούσατε να είστε, σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν;

GOGOrtazoume!

Νόμιζα οτι θα τη βγάλω στο γραφείο σήμερα, και μέχρι αργά μάλιστα, αλλά τελικά όχι!
Μου προτάθηκε να την κάνω κατά το μεσημεράκι λόγω γιορτής :-))))
Ε και είπα I DO!
Άδεια και με το νόμο δηλαδή!

Αλλά επειδή είναι γνωστό οτι δε θέλω να αφήνω κανένα παραπονεμένο, σας αφήνω με μια κάπως ανατριχιαστική φωτογραφία...

Η μαντάμ, πολύ περιποιημένη, δεν μπορώ να πω, με τρομοκράτησε τα πρώτα δευτερόλεπτα που την είδα.
Ο συνδυασμός του βυσσινί χρώματος κραγιόν με τη συγκεκριμένη μπεζ μπλούζα, "αιματί" λεπτομερειών με οδήγησε σε συνειρμούς που βγαίνουν από ταινίες τρόμου, με κομμένα κεφάλια και λαιμούς που στάζουν αίμα...

Άντε βρε, και του χρόνου έτσι, να είμαστε καλά!

Αίγινα σε μια μέρα!

Τελικά, αν είσαι Αθήνα, σε πιάσει πολύ έντονη όρεξη για εκδρομή και θες να βρεις ένα τρόπο να αλλάξεις παραστάσεις δεν είναι και τόσο δύσκολο όσο νομίζεις, γίνεται!

Το θέμα είναι η απόφαση και το μόνο που σου χρειάζεται είναι μια ελεύθερη μέρα! (Έλα, όλη την έχουμε, έστω το σκ!)

Κυριακή πρωι στο λιμάνι του Πειραιά και όλα δείχνουν πως όσο περισσότερο μένουμε στην Αθηνούλα τόσο περισσότερο παράταιροι δείχνουμε οπότε... καλή απόφαση πήραμε!

Εντάξει, μην περιμένετε να πάθετε τη φρίκη τη ζωή σας με την ομορφιά της Αίγινας. Θα συναντήσετε όμως οτι ακριβώς έχετε ανάγκη να δείτε σε μια τόσο σύντομη απόδραση.
Ένα γραφικό λιμάνι, θαλασσίτσα, τα παραδοσιακά αλογάκια και γενικά ωραίες γωνιές...

Τα σοκάκια της Αίγινας εξαντλούνται, από άποψης εμπορικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος, στην πρώτη παράλληλη ως προς το λιμάνι οδό. Εκεί, βρήκαμε ένα κλειστό, σε σχέση με τη θέα, αλλά ανοιχτό σε σχέση με τον ουρανό, καφέ. Όπως βλέπετε και στην πετσετούλα από τη σοκολάτα μου, λέγεται καφέ "Αυλή". Πάρα πολύ ωραίο στυλάκι, έτσι καλλιτεχνικούλι, ίσως και να απευθύνεται και σε ξένους επισκέπτες - τουρίστες πιο πολύ.

Παρόλα αυτά, έμοιαζε το τέλειο μέρος για να χαλαρώσεις, να χωνέψεις τα μεζεδάκια που έφαγες σε ταβερνάκι στην παραλία και να δέσεις όλα τα βραχιολάκια (στη φωτό, εγώ είμαι η "πράσινο - ροζ", κιτςςςςς) που πήρες από τοπικά μαγαζάκια, έτσι, για την τιμή των όπλων και για αναμνηστικό βρε κουτά!

tip 1: Θες μόλις 1 ώρα και 10 λεπτά με το κανονικό πλοίο για να πας Αίγινα. Δηλαδή, πολύ λιγότερο από το να πας στην παραλιακή, να βρεις να παρκάρεις και να βρεις και να κάτσεις μετά για ένα καφέ, κυρίως όταν είναι Κυριακή! Και είναι άλλο πράμα η βόλτα με το καραβάκι εεε!

tip 2: Τα πλοία φεύγουν σχεδόν κάθε μισάωρο και το τελευταίο της επιστροφής νομίζω ήταν στις 9 και μισή. Επίσης, μην ξεχνάτε και τις λίγο μακρύτερες, αλλά εξίσου ενδιαφέρουσες εναλλακτικές του Πόρου και της Ύδρας!

Lady D, exclusive!

Μη ρωτήσετε τα "πως" και τα "γιατί" αλλά πήγα στα μπουζούκια την προηγούμενη βδομάδα. Και όχι ότι να ναι, πήγα και είδα τη Λαίδη, και ίσως απλά να τη θεώρησα ένα αρκετά καλό λόγο για να πάω στα μπουζούκια.. Νομίζω πως σκέφτηκα οτι είναι κάτι που πρέπει να το έχεις δει στη ζωή σου. Anyway!

Εκείνο που με εντυπωσίασε ιδιαιτέρως είναι οτι το πρόγραμμα περιελάμβανε στις αρχικές εμφανίσεις πριν να γίνει το μεγάλο μπαμ και ένα Ράπερ! Ο οποίος ράπερ, όχι μόνο έβγαινε μόνος του, όχι μόνο τραγούδησε (ράπαρε Yo!) αρκετά, αλλά και έκανε πολύ καλό κέφι. Αν λάβει κανείς υπ' οψιν του οτι ο μέσος όρος ηλικίας του κόσμου δεν ήταν και τόσο μικρός, ήταν πολύ εντυπωσιακό το γεγονός οτι ο κόσμος γούσταρε να ακούει ραπ μέσα σε μια μπουζουκοπίστα..

Το β πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης μια τετράδα από φερέλπιδες τραγουδίστριες που εναλλάσσονται η μια με την άλλη, εναλλάσσοντας επίσης και πολλά φορέματα (που δηλώνουν τη διαφορετική ιδιοσυγκρασία της κάθε μιας). Κάνουν όμως και μια ομαδική εμφάνιση όπου μάλλον έχουν αποφασίσει οτι θα φοράνε όλες τζιν. Δεν ξέρω, εγώ πάντα περιμένω να δω τα σούπερ ουαου γκομενάκια στο β πρόγραμμα, αλλά οι συγκεκριμένες με απογοήτευσαν...

Και μετά, ήρθε η Άνοιξη.. Η Λαίδη όπως ακριβώς την περίμενα! Το βλέμμα, το στήσιμο στο κορμί, οι κινήσεις, οτι ακριβώς έχουμε δει και στην τηλεόραση. Επίσης, ήταν σοκαριστικό οτι η οδοντοστοιχία της ήταν το πιο λευκό πράγμα που μπορούσα να δω μπροστά μου εκείνο το βραδύ (και δεν ήμουν πρώτο τραπέζι πίστα)!

Ένα τελευταίο: Ενδεικτικό του οτι τον ράπερ τον έχουν και πολύ σε εκτίμηση στο CAN CAN είναι το γεγονός οτι αργότερα ξαναεμφανίστηκε σε αποκλειστικό ντουέτο με τη Lady D. Λέτε να παίζει κάτι, κανά βύσμα, κανένας θείος ιδιοκτήτης; Όχι τίποτα, αλλά μιλάμε για μπουζούκια στο Ελλαδιστάν... Τι στο καλό!

Θα βάλω το μαγιό, παρά το κρύο!

Προσπαθώ να βάλω το μαμωμαγιό, και ο blogger δε το δέχεται! Είναι από υπερπροστασία;;;
Ρε θέλω να τα βγάλω λέμε!