Που πάει ο άνθρωπος, σε τι κόσμο θα έρθουν τα παιδιά μας?
Τι έπαθε αυτή θα λέτε, αλλά μόλις γύρισα στο λατρεμένο μου σπιτάκι από το νοσοκομείο. Έκανα επέμβαση αδιάφορων για εσάς λεπτομερειών αλλά με αποτέλεσμα stylish τυλιγμένο κεφάλι τενίστριας. Πολύ μου πήγαινε θα το υιοθετήσω και τώρα το καλοκαίρι να είμαι τυλιγμένη με τουρμπάνι!
Τελικά, that girl needs therapy και είμαι 25 χρονών και έχω κάνει ήδη 4 εγχειρήσεις για άσχετα πράγματα που ανακαλύπτει ο κάθε άνθρωπος για το σώμα του και την κεφάλα του έτσι στο πουθενά!
Το μόνο σίγουρο είναι οτι πίεση δεν έχω. Είναι κάτι και αυτό!
Και τι περίεργο αυτό το συναίσθημα που μέσα σε μια μέρα εξοικειώνεσαι τόσο με την κοπέλα του διπλανού κρεββατιού μέχρι και που μιλάς για τα πιο προσωπικά πράγματα. Αλλά μετά που φεύγεις, είσαι τόσο ανακουφισμένη δεν θα τη δεις άλλο και αυτή εσένα και τον πόνο σου, γιατί και αυτός τελειώνει.
Τέλοσπαντων, είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι σπιτάκι μου!
Φυσικά, έτσι για διάλλειμα στο νοσοκομείο χτύπησα και μια φωτό ενός τελείως χάλια παπουτσιού!
Αντε, στην υγειά μας!
