(πολύ θα ήθελα, υπάρχει άραγεςςς;)
Το άσπρο είναι πολύ λαμπερό χρώμα. Μοιάζεις αγνή, μοιάζεις σαν άγγελος, μυρίζεις Casoline, είσαι η θεά του παραδείσου ρε παιδί μου.
ΑΛΛΑ, για να σε δείχνει έτσι το άσπρο, τις περισσότερες φορές πρέπει να είσαι έτσι κι αλλιώς πολύ ουάουα γκόμενα. Όπως η υπερτέλεια τύπισσα δεξιά. Το χει ρε παιδί μου, έχει και τους διπλούς αερόσακους και τελείωσε το θέμα. Αν όμως έχει τον κώλο της αριστερά, ε δεν το βάζεις το άσπρο, βάζεις ένα κανελί με βούλες και τελείωσες!
Είπα κώλους και θυμήθηκα:
ΤΑ ΜΕΤΑΞΩΤΑ ΒΡΑΚΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΕΞΙΟΥΣ ΚΩΛΟΥΣ. Επίσης, ΤΡΕΧΑΤΕ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΠΙΑΣΕΙ Ο ΚΩΛΟΣ ΣΑΣ. Αυτό το τελευταίο το θυμάμαι από τη θεία μου τη Μαριγούλα. Τρομερή ατάκα ε.
Τέλοσπαντων, πάντα με ξενίζει το να φοράνε ντάλα μεσημέρι, μη σου πω πρωι πρωί, μεταξωτά. Και τι μεταξωτά.
Η μια το έχει συνδυάσει με κουφή κορδέλα-μπαντάνα με γαλάζιες κλωστές που κρέμονται μέχρι τον κώλο (το έσκισα το θέμα σήμερα με τους κώλους).Ενώ η άλλη φοράει μεταξωτό κοκτέιλ φόρεμα με υπερτακούνες 10 το πρωι, στην Ομόνοια και πιο συγκεκριμένα στην Πατησίων. Όσο να πεις, εγώ αγριεύτηκα μια φορά.
Ποδαράκια είπα πριν (έλα "ΤΡΕΧΑΤΕ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΜΟΥ... μπλα μπλα") και θυμήθηκα:
Τα τρομερά ρειβονάτα μοκασίνια! Μιλάμε πας στο κλαμπ και βλέπουν όλοι που είσαι και πως το πας στο χορό! Δεν έχω ματαδει τόσο έντονα παπούτσια!
Και μετά, το ΤΣΟΚΑΡΟ. Ενός λεπτού σιγή. Ενός λεπτού σιγή είπα! Για κάτι που νομίζα πως πέθανε αλλά όχι, έχει και δευτέρα παρουσία.
Τέλος, (επιτέλους για εσάς) ένα κουιζάκι. Ποιός είναι ο μεσιέ από κάτω; Θα δώσω τρομερό στοιχείο, έχει αδυναμία σε ένα μονό αριθμό, τον μοιράζει παντού. Και σε μένα και στις μανταμίτσες του μπλογκ το ίδιο θα έδινε!
