Κρύο Κρύο Κρύο Ζεστό Κρύο....

Φεύγουμε από Κηφισιά με τρένο για να πάμε στην Πατησίων ΑΣΟΕΕ να ψηφίσουμε.

50 λεπτά στο τρένο για αυτή τη διαδρομή και ήδη σκέφτομαι ποιός θα μου ξεπληρώσει το χαμένο μου χρόνο.

Στη σχολή γίνεται ο γνωστός πανικός, μας κατευθύνουν στο σωστό σημείο για άμεση ψηφοφορία.

Το ένα ψηφοδέλτιο που ΔΕΝ βάζουμε σταυρό το βάζουμε σε μεγάλο φάκελο. Δε σου δίνουν τα διαθέσιμα ψηφοδέλτια, απλά παίρνεις οτι κάνεις κέφι.

Το άλλο που το σταυρώνουμε δεν το βάζεις σε φάκελο, απλά το ρίχνεις στην κάλπη που παρεπιπτόντως δεν ελέγχεται από κανέναν. Ένα παραβάν στο βάθος είναι διαλυμένο και διακοσμητικό. Όλοι μπαίνουν και ψηφίζουν σχεδόν πάνω από την κάλπη, χαλαρά μωρέ.

Μετά κατεβαίνουμε στο υπόγειο που έχει κυλικείο, όπου παραδόξως δε φαίνεται να υπάρχουν φοιτητές. Εκκωφαντική ελληνική ραπ ακούγεται, μια παρέα που καπνίζει μπάφους, σκυλιά και περίεργες φιγούρες. Είναι αναρχικοί που κάνουν το κέφι τους ανενόχλητοι. Η ωρολογιακή βόμβα στα έγκατα της εκπαίδευσης.

Παίρνουμε λεωφορείο 608 για να πάμε Μέγαρο Μουσικής. Στο Πανεπιστήμιο ο οδηγός μαζί με τη στάση μας ενημερώνει οτι είναι τέρμα και οτι "Αυτό δεν είναι πια 608!". Απλά, κατεβείτε κάτω. Ανεβαίνουμε με τα πόδια μέχρι Σύνταγμα απο Πανεπιστημίου. Βρίζω ασταμάτητα που το πιο μεγαλοπρεπές κομμάτι του κέντρου έχει γίνει μια ατελείωτη εμποροπανήγυρης.

Στο Μέγαρο με 12 ευρώ από τα θεωρεία βλέπουμε "Nederlands Dans Theater Ι". Νιώθω λίγο ανεβασμένη ψυχολογία, κοιμάμαι με μια υψηλή αίσθηση κουλτούρας (αν και δε μας ανήκει).

Σήμερα διαβάζω οτι κάποια παιδιά στη Χίο δεν μπόρεσαν να δώσουν πανελλήνιες γιατί κάποιοι απεργούσαν.

Πάλι με απογοήτευση θα κοιμηθώ.