Είδα το «Thank you for Smoking» και πρέπει να πω πως ήταν συμπαθέστατο. Ήθελα να το δω στις Νύχτες Πρεμιέρας, αλλά δεν πρόλαβα! Δεν είναι και η «πιο ξεκαρδιστική ταινία της χρονιάς», ωστόσο είναι μια ταινία με ωραία αίσθηση χιούμορ. Πολύ βασικό στοιχείο της είναι ότι ανήκει στην κατηγορία εκείνων των ταινιών που η απήχηση τους στο κοινό βασίζεται αποκλειστικά στο πρόσωπο που θα αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Συγκεκριμένα, ο Aaron Eckhart δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και σε συνδυασμό με την απίστευτα καρτουνίστικη φάτσα του σε γκρο – πλαν, σε κερδίζει στο λεπτό (προσωπικά, τον λάτρεψα!).Εεεεεεπίσης, θα ήθελα να επισημάνω τη συμπάθια μου προς τη γλυκύτατη Ayo και το σπαραξικάρδιο κομμάτι της «Down on my knees» (καμία τάυτιση με τον τίτλο του τραγουδιού για όσους κακόβουλους θα το σκεφτούν)! Θα το έχετε ακούσει, αλλά αν όχι ψάξτε το και συμπαθήστε το! It’s an order!!!
